Romantyzm: charakterystyka i kontekst historyczny. Romantyzm był ruchem artystycznym, który pojawił się w Europie w XVIII wieku i trwał do połowy XIX wieku.. Wywarł wpływ na literaturę, malarstwo, muzykę i architekturę.
W obliczu klasycyzmu, racjonalizmu i oświecenia ruch ten pojawił się w Brazylii pod koniec XVIII wieku.
Wskaźnik
Kontekst historyczny
Jako szkoła literacka powieść położyła podwaliny pod romantyczny sentymentalizm i samobójczy eskapizm”Cierpienia młodego Wertera» Goethego, wydana w Niemczech w 1774 r.
W Anglii romantyzm przejawia się we wczesnych latach XIX wieku, podkreślając ultraromantyczną poezję Lorda Byrona i powieść historyczną «Iwanhoe», przez Waltera Scotta.
Również wśród pierwszych dzieł początku rewolucji romantycznej w Europie są książki «Manon Lescaut », z arabskiego Prévost (1731), a «Historia Toma Jonesa», Henry Fielding (1749).
Powieść jednak była już używana w Cesarstwie Rzymskim, którego słowo Romano został zastosowany do oznaczenia języków używanych przez narody pod jego domeną. Takie języki były w rzeczywistości popularną formą łaciny.
Popularne i folklorystyczne kompozycje pisane po łacinie wulgarnej, prozą lub wierszem, które opowiadały o fantazjach i przygodach, nazywano także powieściami.
I to właśnie w XVIII wieku nabrała obecnego znaczenia po przejściu w Europie form „romansu rycerskiego, romansu sentymentalnego, romansu pasterskiego”. Powieść można uznać za następcę eposu.
Główne cechy
W literaturze główne cechy romantyzmu dźwięk:
- Sprzeciw wobec modelu klasycznego;
- Struktura tekstu prozatorskiego, długa;
- Rozwój jądra centralnego;
- Szeroka narracja odzwierciedlająca sekwencję czasu;
- Jednostka staje się centrum uwagi;
- Pojawienie się konsumentów (broszura);
- Użycie wolnego wersetu i pustego wersetu;
- Egzaltacja nacjonalizmu, natury i kraju;
- Idealizacja społeczeństwa, miłości i kobiet.
- Stworzenie bohatera narodowego;
- Sentymentalność i przewartościowanie osobistych emocji;
- Subiektywizm i egocentryzm;
- Brak dzieciństwa;
- Ucieczka od rzeczywistości.
Sprzeciw wobec klasyki
Początkowo wszystkie ruchy przeciwko klasyce były uważane za romantyczne. W ten sposób, wraz z pojawieniem się burżuazji, wzorce klasycznej starożytności zostały zastąpione modelami średniowiecza.
Sztuka, niegdyś szlachetna i naukowa, dziś ceni popularność i narodowość. Wykracza poza narzucone przez Trybunał bariery i zaczyna przyciągać uwagę ludzi.
Sztuka romantyczna, przebijając się przez mury dworu i podbijając ulice, uwalnia się od żądań szlachty, która za jej produkcję zapłaciła i ma teraz anonimową publiczność. Jest to pojawienie się społeczeństwa konsumenckiego, napędzanego w Brazylii przez broszura, bardziej dostępna literatura.
W prozie formalny aspekt klasycyzmu jest pomijany. To samo dzieje się z poezją, z wierszem wolnym, bez metryk i gobelinu. Poezja charakteryzuje się także białym wierszem, bez rymu.
Zobacz poniższą tabelę, aby zobaczyć różnice między klasycyzmem a romantyzmem:
Nacjonalizm
Romantycy głoszą nacjonalizm, zachęcają do wywyższenia natury kraju, powrotu do historycznej przeszłości i stworzenia bohatera narodowego.
W literaturze europejskiej bohaterami narodowymi są piękni i odważni średniowieczni rycerze. W Brazylii są Indianie, równie piękni, odważni i cywilizowani.
Natura jest również wywyższona w romantyzmie. Postrzegana jest jako przedłużenie ojczyzny lub schronienie od tętniącego życiem XIX-wiecznych ośrodków miejskich. Egzaltacja natury przybiera rozciągnięte kontury i stan emocjonalny pisarza.
romantyczny sentymentalizm
Wśród głównych znaków romantyzmu są sentymentalizm, przecenianie osobistych emocji, subiektywizm i egocentryzm. W ten sposób poeci pozycjonowali się jako centrum wszechświata.
W określonym wszechświecie poeta odczuwa porażkę ego, wywołuje frustrację i nudę. Charakterystyczne dla ruchu romantycznego jest ucieczka od rzeczywistości poprzez nadużywanie alkoholu i opium, idealizacja kobiet, społeczeństwa i miłości, a także tęsknota za dzieciństwem i ciągłe poszukiwanie domów prostytucji.
Romantyzm w Portugalii
Romantyzm w Portugalii zaczyna się od publikacji w 1825 roku wiersza «Camona» napisane przez Almeidę Garrett. Praca powstała podczas jego emigracji w Paryżu.
Pierwsze lata portugalskiego romantyzmu zbiegają się z walkami obywatelskimi między liberałami a konserwatystami. Rezygnacja Don Pedra z tronu brazylijskiego i jego walka o tron portugalski u boku liberałów spotęgowała te konflikty.
Romantyzm w Brazylii
W Brazylii dwie publikacje są uważane za pierwszy kamień milowy romantyzmu. Oba zostały zapoczątkowane w Paryżu przez Gonçalves de Magalhães w 1836 roku: «Magazyn Niteroi» i tomik poezji «Poetyckie westchnienia i tęsknota»