Abiogeneza i biogeneza

Abiogeneza i biogeneza to dwie teorie sformułowane w celu wyjaśnienia pochodzenia życia na Ziemi..

Pytanie, jak powstało życie na Ziemi, zawsze intrygowało naukowców. Aby odpowiedzieć na to pytanie, sformułowali hipotezy i przeprowadzili różnego rodzaju eksperymenty.

Jako pierwsza pojawiła się teoria abiogenezy, w której opisano, że życie powstało spontanicznie.

Naukowcy opowiadający się za abiogenezą wierzyli, że życie może powstać spontanicznie. Na przykład łabędzie pochodzą z liści wpadających do jezior, a myszy z mokrych, brudnych ubrań zmieszanych z nasionami pszenicy.

Choć dziś wydaje się to absurdalną teorią, abiogeneza była od dawna akceptowana, aby wyjaśnić pochodzenie istot żywych.

Niektórzy ówcześni naukowcy również nie wierzyli, że życie może powstać spontanicznie. W ten sposób powstała teoria biogenezy, która głosiła, że ​​wszystkie formy życia mogą pochodzić tylko z tych, które istniały wcześniej..

Różnice między abiogenezą a biogenezą

Abiogeneza i biogeneza to dwie przeciwstawne teorie wyjaśniające powstanie życia.

Odkryj, czym jest każdy z nich i jakie są różnice:

• Abiogeneza: Żywe istoty powstały z surowej i pozbawionej życia materii. Teoria obalona przez eksperymenty.
• Biogeneza: Żywe istoty pochodzą od innych wcześniej istniejących żywych istot. Obecnie przyjmuje się, aby wyjaśnić pojawienie się żywych istot.

Abiogeneza x biogeneza

Kilku naukowców przetestowało teorie abiogenezy i biogenezy poprzez eksperymenty..

W 1668 r. włoski lekarz i naukowiec Francesco Redi przeprowadził eksperyment, umieszczając zwłoki zwierząt w słoikach z szeroką szyjką. Niektóre z nich zostały zapieczętowane cienką gazą, a inne pozostawiono otwarte.

Po kilku dniach zauważył robaki pojawiające się w otwartych słoikach. Natomiast w zamkniętych butelkach nie było robaków.

Redi doszedł do wniosku, że fakt, że muchy nie mogą dostać się do zamkniętych słoików, zapobiega pojawieniu się robaków. Za pojawienie się robaków odpowiadają muchy. Wraz z eksperymentem Rediego abiogeneza zaczęła tracić wiarygodność.

W 1745 John Needham przeprowadził eksperyment, który ponownie wzmocnił teorię abiogenezy..

Podgrzewał pożywne buliony w zamkniętych i ponownie podgrzewanych butelkach. Jego intencją było zapobieganie przedostawaniu się i proliferacji mikroorganizmów. Z biegiem dni w kolbach pojawiły się mikroorganizmy, a Needham doszedł do wniosku, że jego eksperyment był wynikiem abiogenezy..

W 1770 r. Lazzaro Spallanzani stwierdził, że Needham nie podgrzewał bulionu odżywczego wystarczająco długo, aby zniszczyć bakterie. Aby udowodnić, że miałem rację, Spallanzani przeprowadził ten sam eksperyment co Needham. Jednak rosół podgrzewał przez dłuższy czas. W rezultacie nie pojawiły się żadne bakterie.

Po raz kolejny teoria abiogenezy straciła wiarygodność.

W 1862 roku teoria abiogenezy została definitywnie obalona przez Louisa Pasteura..

Pasteur przeprowadził eksperymenty z bulionami odżywczymi w balonach z gęsią szyją. Po zagotowaniu soku pękła szyjka balonu i pojawiły się mikroorganizmy. W balonach bez złamanej szyi nie pojawiły się mikroorganizmy.

Pasteur wykazał, że gotowanie nie niszczy żadnej „siły czynnej”. Dodatkowo wystarczyło złamać szyjkę balonu, by pojawiły się mikroorganizmy, poprzez kontakt z powietrzem.

Dowiedz się więcej:

• Pochodzenie życia
• Teoria ewolucji