Jak studenci i uczelnie przystosowały się do nauczania na odległość

W marcu 2021 roku minie rok spędzony w domu, co postawiło przed całym społeczeństwem nowe wyzwania. Dotyczy to również uczelni, które od zeszłego roku do tego roku stanęły przed tym samym dylematem: jak utrzymać działalność naukową w czasie pandemii? Rozwiązaniem było oczywiście nauczanie na odległość, z wykorzystaniem Internetu. Mimo to wykonywanie pracy nie było łatwe.

Od fizycznej klasy do wirtualnej klasy

Dla wielu studentów przejście z „fizycznej sali lekcyjnej” do „wirtualnej klasy” rozpoczęło się w pierwszym miesiącu pandemii, w marcu 2020 r. Karolina Belo, która pod koniec zeszłego roku ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie im. Uniwersytet Veiga de Almeida mówi, że początkowo uczelnia dawała studentom piętnaście dni na pozostanie w domu. Ale zdając sobie sprawę, że powrót zajmie więcej czasu, rozpoczęli zajęcia online.

Na tej uczelni w Rio de Janeiro zajęcia odbywały się za pośrednictwem platformy EaD (kształcenie na odległość), co było już częścią rzeczywistości uczelni. Dziennikarz mówi, że nauczyciele korzystali także z innych zasobów, takich jak narzędzie do wideokonferencji Microsoft Teams i Dysk Google.

Jednak nie wszystkie zaczęły się w tym samym czasie. Ines Lopa, która studiuje prawo na Unirio (Uniwersytet Federalny w Rio de Janeiro), mówi, że jej zajęcia rozpoczęły się dopiero w październiku 2020 r. W tej instytucji wydarzenia odbywały się za pośrednictwem platform Google Classroom i Google Meet.

También es importante recordar que esto no es una realidad para todos. Cómo se señala en , 463 millones de niños de todo el mundo no tenían acceso a la enseñanza a distancia en el momento del cierre de las escuelas. Además, según los Hogares TIC 2019, el 28% de los hogares brasileños no tienen acceso a Internet, especialmente en las zonas rurales.

Nie musisz dojeżdżać do pracy i masz więcej czasu na naukę

Ogólnie rzecz biorąc, obaj studenci stwierdzili, że nie mieli żadnych problemów podczas przejścia. „Na początku dość łatwo było przejść z zajęć fizycznych do zajęć online” — mówi Inés Lopa. „Od samego początku nawet mi się to podobało, bo nie musiałem dojeżdżać do pracy”.

To samo postrzega Caroline Belo, która mieszka dwie godziny drogi od swojego uniwersytetu. „Kiedyś codziennie jeździłem pociągiem i wstawałem o 4 rano” – wyjaśnia. „Czas, który spędziłem na dotarciu do Veiga, zamienił się w czas na naukę”. Dziennikarka mówi też, że posiadanie większej ilości czasu pomogło jej przygotować projekt zaliczenia kursu (PCP).

Mówi też, że jego oceny poprawiły się po tym, jak zaczął uczyć się w domu. „Ale to tylko dlatego, że nie muszę jeździć pociągiem, nie muszę spędzać tyle czasu w transporcie publicznym. Bo wcześniej uczyłam się mniej dokładnie, bo byłam zmęczona” – mówi.

Jednak Caroline Belo podkreśla również brak kontaktu z przyjaciółmi w tym okresie przejściowym. „Wirtualne doświadczenie było bardzo skoncentrowane na indywidualności, ponieważ się nie widujemy” – mówi. „Kiedy wychodzimy na platformy, wydaje się, że rozmawiamy obrazami, z ludźmi, o których nawet nie wiemy, czy rzeczywiście siedzą przy komputerze i zwracają na nas uwagę”.

Rok szkolenia na odległość po...

Ale to nie wszystkie kwiaty. Chociaż nie musi już dojeżdżać z domu na uniwersytet, Inés zwraca uwagę, że zajęcia na odległość z czasem stają się coraz bardziej uciążliwe. Stwierdza również, że nauczyciele wykonują więcej zadań w tej modalności niż twarzą w twarz. „Ostatnie miesiące były trochę trudne” – mówi.

Kolejna kwestia zaobserwowana przez studenta dotyczyła użytkowania sprzętu i krzesła, elementów, które na co dzień powodowały pewien dyskomfort w biurze.

„Używam notatnika do robienia notatek z zajęć i komputera do wyjść z aparatem. Ale na komputerze, jeśli chcę rozmawiać, muszę podłączyć zestaw słuchawkowy. A słuchawki trochę mnie męczą” – mówi. „Więc większość moich zajęć spędzam na gestykulowaniu lub całkowitej ciszy. Lub porozmawiaj przez czat ».

Z jednego uniwersytetu na drugi

Po ukończeniu dziennikarstwa pod koniec zeszłego roku Caroline Belo rozpoczęła wkrótce kolejny kurs. Na początku 2021 roku dziennikarka została studentką medioznawstwa, z naciskiem na kino, na PUC-Rio. W OneHowTo.comWyjaśnia, że ​​przeżył pewien szok, kiedy przechodził z jednej instytucji do drugiej.

„W Veidze miałem już kilku przyjaciół i kończyłem już studia” – wyjaśnia. „Ale na PUC, ponieważ nie znałem nikogo, ani jednego profesora, nie miałem kontaktu z kampusem, z tamtejszymi ludźmi, zaczynanie od zera było inne”.

Rozbieżności w zasobach wykorzystywanych przez nowy uniwersytet również zaważyły ​​na tym okresie przejściowym. Z uniwersyteckiej platformy Veiga de Almeida, do której była przyzwyczajona jeszcze przed pandemią, Carolina Belo zaczęła używać Moodle, narzędzia open source do nauki online. Ponadto nauczyciele zawsze używają Zoom do wideokonferencji.

„W zeszłym roku, w 2020, powiedziałbym, że nie miałem żadnych trudności” – relacjonuje. Teraz, w tym roku, jest mi bardzo trudno poradzić sobie nawet z moją samotnością. I od dłuższego czasu siedzę przed laptopem. Doszedłem do punktu, w którym odczuwałem ból, kiedy musiałem iść do lekarza po mniej więcej roku siedzenia”.

A jak dostosowały się uniwersytety?

Po drugiej stronie klasy placówki oświatowe również musiały przygotować się do utrzymania swojej działalności. Według Marcii Pereiry Nobregi, dyrektora regionalnego Kroton, doświadczenie Anhanguera w nauczaniu na odległość (EaD) pomogło w tym procesie, umożliwiając przeniesienie wszystkich uczniów na platformy wirtualne w ciągu zaledwie jednego tygodnia.

„Uczniowie, którzy już uczyli się na odległość, nadal mieli dostęp do treści za pośrednictwem wirtualnego środowiska uczenia się (EVA), a ich procedury uczenia się nie zostały naruszone” — wyjaśnił. OneHowTo.com. „Dla studentów studiów stacjonarnych zorganizowaliśmy prawdziwą operację wojskową, aby przenieść zajęcia do środowiska nauki zdalnej w ciągu 24 godzin.

Zapytany o postrzeganie zajęć przez uczniów i nauczycieli w tym okresie, dyrektor mówi, że ocena była pozytywna. Nobrega informuje również, że nauczyciele otrzymali wsparcie i szkolenie, aby „mogli przygotowywać i prowadzić zajęcia w taki sposób, aby gwarantować zaangażowanie uczniów w platformę internetową”.

Według Adriano Pistoré, wiceprezesa ds. bezpośrednich operacji na uniwersytecie, Estacio zaczął prowadzić zajęcia online w pierwszym tygodniu izolacji. Dyrektor wyjaśnia, że ​​instytucja zainwestowała w większą pojemność serwerów i lżejszą platformę. Ponadto pomogły w tym wcześniejsze doświadczenia ze środowiskiem cyfrowym, które obejmowały również szkolenia z nauczycielami w zakresie adaptacji do platformy.

„Nie ma wpływu ani dystansu, gdy nasi uczniowie wchodzą w interakcję z nauczycielem w czasie rzeczywistym, zadając pytania, aktywnie uczestnicząc w zajęciach, dzieląc się informacjami z kolegami z klasy, krótko mówiąc, przyjmując swoją rolę w procesie nauczania-uczenia się” – mówi.

Pistor informuje również, że studenci nie ponieśli żadnych strat w życiu akademickim z powodu nauki w domu. W jednym przykładzie opiekun wyjaśnia, że ​​wielu nieśmiałych uczniów czuło się bardziej komfortowo zadając pytania online. „W 2020 r. wewnętrzna ankieta wykazała, że ​​ponad 90% studentów zaakceptowało model, uznając rozwiązanie za dobre lub doskonałe” – mówi.

Jakie będzie jutro?

Nawet w kwietniu 2021 r. placówki oświatowe kontynuują swoją działalność na odległość, a pandemia nadal trwa. Ale czego możemy się spodziewać po edukacji w przyszłości, po całym tym doświadczeniu? Zdaniem wiceprezesa Estácio ds. bezpośrednich operacji technologia nie tylko będzie się nadal rozprzestrzeniać, ale także pomoże nowym pokoleniom na wiele sposobów.

«Teraz trzeba dodać, w sensie myślenia o tym, jak możemy zapewnić więcej technologii cyfrowej w terenie, i w tym celu Estácio już dokonuje przeglądu infrastruktury kampusu, projektu sal lekcyjnych, rozbudowy Wi-Fi wolne od sieci w jednostkach – elementy, które pomogą utrzymać to wirtualne środowisko dla naszych studentów”, mówi Pistoré.

— powiedział przełożony. Blog techniczny Instytucja opracowuje nowe aplikacje do nauki, narzędzia interakcji i nowe środowiska cyfrowe, aby przybliżyć uczniom cyfrowe doświadczenia. Włączenie uczniów w tryb bezpośredni.

Maria Pereira Nobrega z Croton mówi, że konserwator czeka na instrukcje od właściwych władz, aby wznowić zajęcia teoretyczne we wszystkich jednostkach Anhangera. Ponadto reżyser optymistycznie patrzy w przyszłość.

„Świat wyjdzie z tego doświadczenia ze zmianą paradygmatu dotyczącego edukacji” – powiedział. „W niedalekiej przyszłości w Brazylii pomysł, że można uczyć się doskonale nawet poza zwykłą salą lekcyjną, nie będzie już przedmiotem niedowierzania, jak to już ma miejsce w kilku krajach”.